www.JacquesBakker.nl
Schotland
September 2013
September 2013
Jacques Bakker
en
Anja Oosterveld
Na het rondje op het schip om 08:00 zijn we eerst een goede mok koffie wezen drinken. Om 09:30 stonden we opnieuw voorop het schip. Op de achtergrond hoor je met regelmatige tussenpozen de misthoorn van Newcastle. Het blijft een bijzondere gebeurtenis, en opmerkelijk dat niet meer mensen hem willen beleven, om voor op een schip te staan en niets anders te zien dan mist.
Echter, na een gesprekje met de "Lighthouse Keeper" van de vuurtoren van de Mull of Galloway later in de vakantie, is mij verteld dat de misthoorn van Newcastle niet meer in bedrijf is. Het zijn de geluiden van de misthoorn van andere schepen in de omgeving die ik gehoord moet hebben.
De vuurtoren doemt op
De "Breakwaters" van Newcastle
De vuurtoren op de noordelijke pier
Te vroeg in de auto
Opmerkelijk is het dat er maar zeer weinig passagiers staan, (veel) minder dan 1% van de passagiers die aan boord zijn. Het is stil en iedereen staat staat te kijken naar de horizon en ziet niets. Anja zag als eerste de vuurtoren op de rechterhavenarm opdoemen in de mist. Dit was op ongeveer een kleine kilometer afstand. Eigenlijk was het geen echte mist, slechts ochtendnevel, we waren dan ook niet door de mist vertraagd in onze aankomst. In het Engels "socked in".
In 2004 stonden wij hier samen met Marinka. Zij vooraan, ik erachter, de kleintjes vooraan. Toen was het ook hetzelfde soort weer met een flinke ochtendnevel. In Newcastle is niet veel veranderd, bij ons wel. Dit is een soort van situatie die ze anno vandaag "heftig" noemen. Alleen al voor dat gevoel zou ik nog wel een keer op de boeg van het schip willen staan bij de aanloop van een haven in de mist.
Een half uur later zaten we, veel te vroeg, reeds in de auto te wachten dat we van de boot af konden. Dat ging niet zo snel.
We zijn door de neus van het schip naar binnen gereden. Het schip lag in IJmiiden met de neus de goede kant op. In Newcastle zaten we reeds om 9 uur (10:00 uur CET) uur in de auto, we hadden dus moeten wachten op de tweede oproep. In Newcastle rij je dus uit de achterkant van het schip, de King Seaways.
De laatste oproep voor iedereen om het schip te verlaten was om 09:25 (10:25 CET), 5 minuten later kwam nogmaals de laatste oproep! We hebben ook een keer op deck 6 gestaan, precies boven het schanierpunt. Nadat deck 5 (onder ons) ontscheept was, ging het voorste gedeelte van deck 6 naar beneden, op dat gedeelte wat naar beneden gaat staan ook auto's. Wij stonden toen us precies boven het scharnierpunt. Om 09:40 stonden we in de rij om te wachten voor de douane. Om 10 uur gingen uiteindelijk pas echt rijden.
Tijdens de terugreis stonden we nog een dek hoger, dat is waar nu de mensen staan te kijken
